Beton to nie tylko jeden z podstawowych materiałów budowlanych. To także coraz bardziej popularny materiał wykończeniowy, który w celu nadania mu estetycznego wyglądu może wymagać szlifowania. Celem szlifowania betonu jest przede wszystkim wygładzenie jego powierzchni oraz nadanie blasku np. betonowym posadzkom i schodom. Wyjaśniamy, jakie metody stosuje się w celu szlifowania betonu.

Po co szlifuje się beton?

Tradycyjne wylewki, które przykrywane są różnymi podłogami, nie wymagają szlifowania. W przypadku odkrytych posadzek betonowych szlifowanie jest jednym z etapów przygotowywania ich do codziennego użytkowania. Ma ono na celu nie tylko wyrównanie powierzchni i nadanie jej efektownego blasku, ale także przygotowanie do zabiegów impregnacji oraz ułatwienie użytkowania, poprzez usunięcie luźnej warstwy podłoża. Dzięki szlifowaniu możliwe jest także odnowienie uszkodzonych posadzek betonowych, nadanie im estetycznego wyglądu oraz poprawienie ich funkcjonalności. Szlifowanie betonu jest często stosowanym zabiegiem nie tylko w prywatnej przestrzeni mieszkalnej, ale także w obiektach przemysłowych i obiektach użyteczności publicznej. Szlifowany beton nie tylko doskonale prezentuje się pod względem estetycznym, ale także jest łatwiejszy do utrzymania w czystości i bardziej odporny na intensywne użytkowanie.

Metody szlifowania betonu - co warto o nich wiedzieć?

Szlifowanie betonu możemy zlecić ekspertom lub wykonać samodzielnie za pomocą różnych szlifierek. Najczęściej stosuje się dwie metody szlifowania betonu, czyli metodę na sucho i metodę na mokro. Najpopularniejszym obecnie sposobem szlifowania betonu jest metoda diamentowa, która uwzględnia zastosowanie narzędzi diamentowych oraz poprawną konfigurację tarczy polerskiej.

W przypadku szlifowania na sucho obszar roboczy pozostaje czysty i możemy uniknąć mozolnego sprzątania. Metoda ta jest mniej wydajna i bardziej czasochłonna, jednak pozwala uniknąć powstawania głębokich zarysowań.

Podczas szlifowania betonu na mokro możemy pracować znacznie wydajniej, jednak metoda ta wiąże się z większym zabrudzeniem obszaru roboczego oraz szybkim zużywaniem się stosowanych narzędzi. Co więcej, szlifowanie na mokro powoduje także powstawanie głębokich rys.